Teče
po meni
kao vino
kao metal
kao hrana
teče polako
s mene
na mene
u temelju mu
oganj
ptica
i luč u prkosu
da moje vode grgore
da moj kamen žubori
romori
i kulja u meni
pesmu da iznedrim
da se okameni u pticu
nad sofrom
kolevkom
i bravima hiljađenim
da cingare jekom zvone
klepetuše da se množe
da teku med i mleko
žili čojstvo i junaštvo
i nejač snaži iz nemira belutka
dojki voćnjaka
pšenice belice
i bakarnih žila
da teče crvena
kao voda
kao kamen
kao hrana
u danas
u sutra
u sva jutra
što ih umiva
podiže
drži
i snaži
voda
voda kao kamen
kamen kao voda.
