Preko polja vojnici idu,
Ne vide se, ali idu
Tamo, pokriva ih modra noć
U izmaglištu,
Međ’ pričinama
Prate ih seoske kere,
Ne laju, ali prate ih
Kroz baruštine zajedno gaze,
Kroz blatnjavu ploštinu
Idu, ali ne ostaje za njima trag
Preko polja sjene se razvlače
Poslednji put pred svitanje
Bježe ispod hladnog kamenja
Izmiču pred onim što ih potire
U vrbake, u močvare, daleko
Vojnici zorom stižu
Ne vide se, ali stižu
Tamo, gdje nikog više nema
U zgarištima,
Međ’ pustoši
Prate ih seoske kere,
Ne laju, ali prate ih
Kroz prašnjave sokake
Kroz groblja, sve do humki
Idu, ali nema nikoga da ih čeka
Vojnike niko dočekati neće
‘Na putu prah razveja vjetar’
Nestalo ih je, i nikad nisu ni postojali
Naša braća, naši očevi…
