Na prestolu nadvečnog žrtvenika,
u porti stamene Ravanice,
pokrov je vaskrslog mrtvenika
i na njem’ goblenje božura.
On se šeće kroz Gornjak
u carskom ornatu od mirisnog bilja,
iz leve ruke mu Njegova glava fenjeruša
obasjava pute i skrivene kute Lazarice.
Krst mu vodilac, prarodilac vere,
ustrojstvo izabranog carstva nebeskog,
On je crkva srpska, pravoslavna,
knjiga zavetništva, staroslavna.
On je jutarnja liturgija, bogosluženje
i pričešće gračaničko, zvona dečanska,
Prizrenski Arhangeli, Koriša rečanska,
Pećka patrijaršija i Zočište.
I Njegov zavet naše je noćište,
a njegove stope gde god da stanu,
netruležne, nepatvorene i svete,
otisci su njini na Gazimestanu.
Tamo gde su zabrani smreka,
usekovani kamen i razgranati lan,
s prvim zrakom, jutros, Crna Reka
dočekuje blagodatni Vidovdan.
Na prestolu nadvečnog žrtvenika,
u porti stamene Ravanice,
glava je vaskrslog mrtvenika
i na njoj nebeska kruna.
