SVAKI PJESNIK IMA STIH U OBLACIMA
U ovoj zbirci predstavljamo pjesme članova grupe – Scuola di Poesia-School of Poetry-Hrvatska Delegacija, nelektorirane i nesavršene, ali pune titraja duše onih, koji pokušavaju „pjesmom“ iskazati razmišljanja i emocije. Ne tražite savršenstvo dok čitate, jer ništa nije savršeno.
Svaka duša ima svoj zapis pa vam nudim razmišljanje, otkrivanje, upoznavanje tih duša stihom okrunjenih.
Ova zbirka ima mnogo lica: tužnih, radosnih, tajanstvenih, zanosnih… Ni jedno nije isto.
Sva su vatromet boja i slova.
Nadam se da će se za svakoga od vas naći to čarobno „nešto“ što će vas dotaknuti toplinom.
Zato sam se (moram priznati) dobro namučila (jer je i za mene ovo bilo učenje ovladavanja tehnikom informatičke pismenosti) da je posložim, kako bi prikazala i usrećila one koji su se pridružili grupi Scuola di Poesia-School of Poetry-Hrvatska Delegacija, a vama ponudila na čitanje.
Poezija je KRALJICA ljepote. Svatko od nas ima favorita. O ukusima se ne raspravlja.
Svačiji treba uvažavati.
Nadam se da se u ovoj zbirci za čitatelje nalazi ponešto u čemu će uživati. To je bila moja želja kada sam odlučila pripremiti ovu zbirku.
Nada Vučičić
Slike u knjizi su autorsko djelo Nade Vučičić.
Delegat – Scuola di Poesia-School of Poetry Silvano Cavaliere Bortolazzi -Hrvatska Delegacija
NAGOVJEŠTAJ
Čekaju me
ljubavne pjesme
zrcala tkana u očima
Vrijeme sastanka
korača kroz vjetar
I moje usne
rasute daljinama
prolaze kroz slapove
tvojih misli
Čekaju me
prepoznatljive ruke
Nemiri što se provlače
mojom kosom
Dodiri nježnih šaputanja
u krletkama srca
Osnažena čula
preplanulih sjećanja
Čekaju me
šareni leptiri
na trepavicama
Evica Kraljić
Tu, mia festa
Quando chiudo gli occhi
bagnata dal sole
so che sei qui con me.
Quando affondo nell’acqua
e ritrovo la vita nel suo abbraccio
so che sei qui con me.
Quando il respiro è più intenso
e mi immergo nel buio
ancora, ancora lo so.
Anche invisibile un segno di te
si allarga al vento come un vessillo festivo
così ti libri nei miei pensieri.
Enea Hotić
Prevela Milica Malinović,studentkinja na Odsjeku za talijanski jezik.
PJESMA NEDOVRŠENIH ILUZIJA
Moja kuća je nedovršena.
Nalazi se na strmoj litici.
Prozori i vrata su okrenuti ka dnu.
Imam samo četiri sobe
koje su prepune tričarijama ,
koje mi zapravo ne trebaju
a i nemaju nikakvu posebnu vrijednost.
Zidove sam još davno ukrasila
nedovršenim slikama,
na kojima su pejzaži
ubojite ambrozije u cvatu.
Na jednom prozoru su rešetke.
To je moja soba.
Tu spavam,tu sanjam,
tu se budim.
Tu i sada promatram
nedovršenog leptira
kako se utapa
u nedovršenoj dubini gejzira
i smije se grohtom,
jer još nije shvatio
da su mu to zadnje minute života.
Na nedovršenoj slici,
u nedovršenoj pjesmi,
u mojoj kući na strmoj litici,
s prozorima okrenutim ka dnu.
Vesna Andrejić Mišković
Molitva II
Razgrni oblake od crne svile i
prospi po zemlji srebrnu kišu
udahni vjeru kroz koprene magle
u ljude ove što umorno dišu.
Pošalji bar jednoj izgubljenoj duši
anđela s neba i glas plahih zvona,
ulij nam nadu u prazna srca,
unesi svjetlo u tam kazniona.
O čuj nas i usliši molitve naše
dok još nismo postali robovi noći
pruži nam ruku kroz oblake bijele pa
ćemo opet voljeti moći.
Natasa Butinar -Araya Mundi
a riječi nepotrebne,
samo nemir unose
u nas.
žedna duša pije
ljubav tajanstvenu.
Toliko riječi,
a zvuk violine
izgubljen u nama,
budi nadu…
gradi za nas puteve
kojima nismo išli.
Možda nas spoje
u vremenu, zaustave
ljubav u odlasku.
nemir unose,
a mi žedni ljubavi
samo riječi slušamo.
Resa
Tante parole
E parole inutili,
Soltanto inquietudine inseriscono dentro di noi.
Gli occhi sono la fonte da cui
Assetata anima beve
un’amore misterioso.
Tante parole, e il suono di un violino
Perso dentro di noi, dà speranza…
Costruisce per noi le strade
Per cui non camminavamo mai.
Forse ci collegano nel tempo, fermano
L’amore in partenza.
Tante parole che inseriscono inquietudine,
Mentre noi, assetati d’amore
Solo ascoltiamo le parole.
Nada Vučičić
Prevod prof. Mirjana Roguljić
