POMOĆ
Onih dvanaest miliona dolara koje nam je tako velikodušno dala međunarodna zajednica za popravku putne nedođije između ponora A… i ponora B…, poslije svih onih silnih naših ispunjavanja svega onoga što su tražili i svega onoga što nisu tražili, i što nikada neće ni tražiti, nekako je stiglo do kancelarije našeg i njihovog glavnog federalnog šerifa na čijoj je šerifskoj znački velikim latiničnim i malim ćiriličnim slovima pisalo „Visoki predstavnik“. Kad je ogromni birokratski aparat koji prati Velikog Šerifa u svoje teftere uveo ovu pozamašnu sumu i odbio sitnije troškiće za papirologiju nazvao je „Vrhovnu vlast“ našeg entiteta obavjestivši je da je stiglo osam miliona dolarčića donacija za popravak pomenute putne nedođije.
Kad se stišalo opšte veselje napravljeno za tu priliku u kabinetima Predsjednika i Predsjednika pošlo se u potragu za resornim Ministartstvom koje je odgovorno za putić između ponora A… i ponora B… Tako je resorni ministar obaviješten da je stiglo pet miliončića dolara za neku stazicu.
Poslije višenedeljne obimne potrage resornog Ministarstva za opštinama u kojima se nalazi ponor A… i ponor B… javljeno je načelnicima opština da ih država nije zaboravila, odnosno da je stiglo tri miliončića zelembastih dolarčića za popravku putića, odnosno stazičice između njihovih najzabačenijih mjesnih zajednica. Svakom po miliončić i po.
Načelnici k’o načelnici, em komšije, em stranački drugovi, em kumovi, zajedno nađu neku firmu koja se bavi svim i svačim, sem popravkom puteva, da taj posao znalački uradi za dva miliončića dolarčića.
Zatim ta firma nađe neku drugu firmu, za miliončić i po, a ova nađe treću koja je spremna da taj posao uradi za miliončić zelenih dolarčića.
Direktor te treće firme okupi svoje radnike i objasni im da se porekida višegodišnje radno apstiniranje jer su dobili pola miliona zelenčića-dolarčića da poprave nekakav putić između dvije vukojebine.
Tako se put između ponora A… i ponora B… napokon popravi… taman toliko da se prikaže pred izbore u udarnom dijelu državno-entitetskog dnevnika i taman toliko da izdrži te iste izbore i …
I par jačih kiša.
Sad se i u ponoru A… i u ponoru B… mogu nalijepiti predizborni plakati i može se dostaviti pošta.
A kad prođu izbori i kad kišice odnesu i raznesu put šta će onda da bude?
Ništa.
Neće to biti ni prvi ni zadnji put, u našoj, našem, tuđem… koji je odnijela kiša.
A poštu?
A poštu će kao i ranije da nose golubovi.
Miladin Berić
