BALADA O BRATSTVU I JEDINSTVU
Bilo je to u nekoj zemlji seljaka, na brdovitom Balkanu,
živjela su dva jarana, jedan pored drugog, godinama i godinama, u svakom danu.
Prvi se zvao Bratstvo, a drugi Jedinstvo
i odjednom im nisu zajedno dali,
rastaviše ih neki zli ljudi,
iako više nisu bili mali.
I od tada prodje dosta godina
i Dunavom proteče dosta vode
Bratstvo svojim putem krenu,
Jedinstvo drugim putem ode.
I tražiše se, tražiše,
sjećajući se onih dana
kad su sretna bila
dva druga sa Balkana.
Kad im niko nije mogao ništa,
kad su bili jači od gvoždja i čelika,
i sva raja im se klanjala
jer su imali muda velika.
I onda sasvim slučajno,
jednog kišnog novembarskog dana
sretoše se ponovo u ulici nekoj,
dva Balkanca, dva jarana.
Izgrliše se i izljubiše
ko rod rodjeni iz davnina
Bratstvo i Jedinstvo zaživiše opet,
na ulicama njemačkog Berlina.
